Op donderdagavond 23 en vrijdagavond 24 maart werd een Historische Avond gehouden in Hotel Schimmel in samenwerking met buurtvereniging ’t Spoor.
Vertegenwoordigers van de buurtvereniging vertelden over het ontstaan, de historie en de activiteiten van de vereniging, met beelden vanaf de oprichting in 1970. Gedurende de avond verzorgde het spoorkoor “Op Stoom” drie optredens.

Ter herinnering hieraan volgen hier de teksten van liederen die op de betreffende avonden ten gehore zijn gebracht.

Het leven is goed in het Wombargse land

’t is een kwestie van geduld 
rustig wachten op de dag 
dat heel Holland Wombargs  lult 
dat heel Holland Wombargs lult 

Het leven is goed in ’t Wombargse  land 
Het land waar m’n wieg heeft gestaan
Daar heb ik voor altijd m’n hart aan verpand 
Dat land doet mijn hart sneller slaan
De bossen, de weiden, de Lunterse Beek, 
Zo fraai in het midden van ‘t land 
Het Henschotermeer,  Pyramied en de Treek 
M’n heerlijke Wombargse land 

Het leven is goed in ’t Wombargse  land 
Het land waar m’n wieg heeft gestaan 
Daar heb ik voor altijd m’n hart aan verpand 
Dat land doet mijn hart sneller slaan 
Dat kleine café waar m’n stamtafel staat 
Het nieuws in de Wombargse krant 
Fedelio speelt er een deuntje op straat 
M’n heerlijke Wombargse land 

Tussenspel  

Dat land van m’n jeugd waar je iedereen kent 
Tradities die blijven in stand 
Dat land waar je rijk bent al heb je geen cent 
M’n heerlijke Wombargse land 
/ La la la 

De bossen, de weiden, de Lunterse Beek, 
Zo fraai in het midden van ‘t land 
Het Henschotermeer,  Pyramied en de Treek 
M’n heerlijke Wombargse land 
Het leven is goed in ’t Wombargse  land 
Het land waar m’n wieg heeft gestaan 
Daar heb ik voor altijd m’n hart aan verpand 
Dat land doet mijn hart sneller slaan 

Dit land waar m’n moeder ons groot heeft gebracht 
M’n vriend’lijk gemoedelijke land 
Dat land waar ’t leven nog echt wordt geleefd 
M’n eerlijk en heerlijk, gezellige prachtige,  
gastvrije Wombargse land 
’t is een kwestie van geduld 
rustig wachten op de dag 
dat heel Holland Wombargs lult 
dat heel Holland Wombargs lult 

Opgevoerd op 23 en 24 maart 2023 door spoorkoor Op Stoom tijdens de Historische avond van Stichting Oud Woudenberg bij Schimmel 1885.


Woudenbergs lied

Kent gij ons dorpje in het Sticht, aan Utrechts heuvelrij
Waar ’t zonlicht kaatst op ’t blanke duin, naast weiden bos en hei
Waar men vanaf de Pyramied de dreven overziet
Of wel van ’t schoone der natuur bij ’t Treekermeer geniet

Kent gij de schatten van ons dorp, gedragen in haar schoot
Waar eertijds teelt van tabak een bron van welvaart bood.
Landouwen thans met golvend graan en vruchtbaar weideland
Waar ’t vredig grazend vee getuigt den bloei der boerenstand

Kent gij de bosschen van ons dorp, die paarlen in haar kroon
Waar ’t voog’len lied tot ootmoed stemt en ’t vredig is en schoon
Waar naast de bruine beuk en spar de trotsche eiken staan
Waar men in den avondstond de nachtegaal hoort slaan

Kent gij ons dorpje in ’t Sticht, aan Utrechts heuvelrij
Waar ’t zonlicht kaatst op ’t blanke duin, naast bosch en hei
Het is ons schoonen Woudenberg, dat lief en vriend’lijk oord
Waar ieder onze trots op is en dat een elk bekoort

Uit de Woudenbergse revue, opgevoerd 24 maart 1924.
Door de Poortzangers opgevoerd september 3 september 2022, waarbij burgemeester Magda Jansen – van Harten ook op het podium meezong.
Op de Historische avond van Stichting Oud Woudenberg op 23 en 24 maart 2023 opnieuw gezongen door spoorkoor Op Stoom.

De Woudenbergse Poort

Ziet hier de poort van Woudenberg,
Wijd en zijd vermaard
Waar bij dag en avondstond
Oud en jong vergaard
Waar het ruisen van de bron
Steeds door wordt gehoord
Zoiets ziet men toch alleen
Aan de Woudenbergse Poort

Hier ziet men het postkantoor
Daar de secret’rie
En daarnaast het Groene Kruis
Ginds de Harmonie
Verder op ziet men ’t kantoor
Dat aan de Bond behoord
Zoiets ziet men toch alleen
Aan de Woudenbergse Poort

Toeristen uit het vaderland
Vertoeven op deez’ stee
Bij Peetje aan een potje bier
Bij Berend in ’t café
De soldaten rusten hier
Op mars naar Amersfoort
Zoiets ziet men toch alleen
Aan de Woudenbergse Poort

Uit de Woudenbergse revue 1924

1 reactie

Een reactie plaatsen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *