Restaurant De Pyramide van Austerlitz onlosmakelijk verbonden met de familie van Kolfschoten.

Jansje in gesprek met Hugo van Kolfschoten geboren in 1973 in Wageningen, eigenaar van restaurant en speeltuin “De Pyramide van Austerlitz . Het restaurant ligt onder aan het monument uit de tijd van Napoleon Bonaparte “de Pyramide”.  Hugo is de zoon van Peter-Willem van Kolfschoten (geboren in 1944 overleden in 2021) en moeder Van Kolfschoten – de Vries. Zij is geboren in 1942 en is nog actief, zij heeft nog lange tijd paard gereden tot 6 jaar geleden. Hugo heeft nog een oudere zus. Alhoewel het “De Pyramide van Austerlitz” wordt genoemd is het gesitueerd in de gemeente Woudenberg.

De stamvader van deze tak van Kolfschoten is Jan Rutger van Ginkel. Deze woonde in 1657 op de boerderij “Klein Kolfschoten”, in Scherpenzeel. De betekenis van een Ginkel is een gebied met heide, zoals bij Leersum, Ede en Scherpenzeel. In 1811 heeft Napoleon het besluit genomen om achternamen te registreren. Zo zal er – omdat er veel mensen van Ginkel heette – nog een tweede naam zijn toegevoegd zoals van Ginkel van de boerderij Kolfschoten en dat is waarschijnlijk door de loop der tijd alleen Van Kolfschoten geworden.

De eerste uitbaters van de “Pyramide” zijn Dirk van Kolfschoten en Wilhelmina van Kolfschoten – Meerbeek. Daarna volgden Johan van Kolfschoten en W. Jetsz. Zij hebben achtereenvolgens de Westerbouwing, het Wapen van Driebergen en Hotel Hartenstein gerund. Dat hotel is nu het Airbornemuseum in Oosterbeek geworden. Het hoofdkwartier van het Engelse leger is daar aan het einde van de oorlog in  gevestigd geweest.

Johan zijn broer Anton en Hendrika Gerdina Hoefakker zaten in het Restaurant de Pyramide. Dirk-Johan en mevrouw Kropman hebben de Pyramide overgenomen van oom Anton. Daarna nam de vader van Hugo, Peter-Willem van Kolfschoten de Pyramide voor zijn rekening. Aangezien vader een baan in de financiële sector had bij de NMB. hebben zijn zus Hanneke en zijn broer Roy het bedrijf  gerund. En dan komen we uit bij Hugo van Kolfschoten.

Eerst een stukje geschiedenis over de grond en gebouwen die er zijn geweest.
De “Pyramide van Austerlitz” is gelegen op het hoogste punt van de Utrechtse  Heuvelrug. Het monument stamt uit de tijd van Napoleon van begin 1800. In 1804 liet Generaal Auguste de Marmont de Pyramide bouwen door het Frans-Bataafse leger, als eerbetoon aan zijn vriend en voorbeeld Napoleon Bonaparte. Geïnspireerd door diens veldtocht naar Egypte, koos  Generaal de Marmont voor een piramide, bekroond met een obelisk. Deze obelisk was van hout en raakte snel in verval. In 1816 verkocht Generaal De Marmont de Pyramide met de bijbehorende grond door aan M.A.J. Van Asch van Wijk. In 1873 werd de Pyramide gekocht door Anna Aleida Stoop. In 1894 werd een nieuwe obelisk gebouwd van steen, maar de Pyramide zelf werd nauwelijks hersteld.

De nabijgelegen uitspanning bestond al voor 1876 en was toen al verhuurd aan de familie Van Kolfschoten, te weten aan Dirk geboren in 1847 en overleden in 1931. Hij was getrouwd met Wilhelmina Meerbeek. Samen hadden ze 13 kinderen. Het gebouw wat er toen stond werd een herberg genoemd. Hij huurde dit voor 40 gulden per jaar. Voor de herberg gebouwd werd stonden er 3 woonhuizen voor de bewakers van het bouwwerk van Generaal De Marmont. In 1836 werd de herberg gesloopt en kwam er een nieuw huis vlakbij “den nieuwen put” . In 1882 werd dit huis vervangen door een ander huis in een L vorm met een schuur in een T vorm.

Eind 1800 was er een arts Johann Georg Metzger uit Amsterdam die erg begaan was met de misdeelde kinderen uit de achterbuurten van Amsterdam en werd het een herstellingsoord. Daar konden de kinderen weer op krachten komen en genieten van de frisse lucht. Het deed de kinderen goed. Begin van 1900 is het een tijdje een hotel restaurant geweest en voor de toeristen was er een boekje over de Pyramide en wel in het Nederlands, Frans, Engels en Duits. Heel internationaal in een ouderwetse geschreven taal. Deze staan nu als ondertiteling bij de foto’s.

Vader Peter-Willem is geboren in Oosterbeek bij de Westerbouwing. De ouders van Hugo hebben elkaar leren kennen op Terschelling in de discotheek “De Wiep” en zijn getrouwd in 1968 op het gemeentehuis in Woudenberg, Moeder is een  Friezin uit Leeuwarden.

Het paar heeft enkele jaren in Woudenberg gewoond en moeder heeft in die tijd nog voor de klas gestaan, daarna zijn ze verhuisd naar Wageningen in verband met het werk van vader. Daar zijn beide kinderen geboren. Restaurant De Pyramide werd gerund door een zus van vader, Hanneke en haar broer Roy. Het hotel maakte een flinke groei door. De familie had zelf gezorgd dat er een  buslijn kwam vanuit Zeist naar de Pyramide en Van Norden reed vanuit Woudenberg.  Van Groningen tot Limburg en van Zeeland tot Friesland zijn tussen de jaren 50 en 80 veel schoolreisjes gemaakt naar de Pyramide, menig kind heeft hier herinneringen aan. Nu komen er nog schoolreisjes, maar niet meer in die grote getale.

In 2003 ging vader met pensioen. Hij kreeg het wat rustiger en wilde meer tijd besteden aan de De Pyramide, maar eind van dat jaar krijgt vader een hersenbloeding, dat was een streep door de rekening. En hierdoor werd er een beroep gedaan op Hugo.

Hugo is in Wageningen naar de lagere school geweest na het middelbaar onderwijs naar de HBO, internationaal management en Business opleiding in Rotterdam. Vervolgens heeft hij een tijdje gewerkt bij het hoofdkantoor van KFC en bij de ING. Het lag al in het verschiet dat Hugo de Pyramide zou overnemen maar niet op zo’n korte termijn. Maar nood breekt wet en hij heeft de stap gezet. Nu was de Pyramide beslist geen onbekend terrein voor hem. Hij draaide vanaf zijn tiende jaar al mee, dan voornamelijk in de weekenden. Vaders motto was “je eet ervan dus werk ervoor”. Opa’s en oma’s komen nu met de kleinkinderen naar de speeltuin. Laagdrempelig, geen entree, gratis parkeren, mooi terras en nog exact hetzelfde zoals het vroeger was. Je kunt het oubollig, kneuterig en ouderwets noemen maar dat willen ze juist uitdragen en daar zijn ze goed in geslaagd. Er komen bezoekers uit alle lagen van de maatschappij en dat is uniek. Voor de oorlog hadden ze 50.000 tot 65.000 bezoekers per jaar en de 20 jaar na de oorlog wel ruim 90.000.

En door gewoon te blijven worden ze vanzelf bijzonder.

Opa en oma woonden bij de Pyramide en deze was het winterseizoen gesloten. Hugo kan zich nog herinneren dat als de zaak gesloten werd dat opa aan de rechterkant naast zijn stoel een grote stapel boeken had staan en aan het einde van de winter dezelfde gelezen stapel naar de linker kant was gegaan. Een andere herinnering is dat met de jaarwisseling de familie bijeen kwam op de Pyramide. Oma bakte oliebollen en Hugo probeerde voor 12 uur de sleutel te pakken te krijgen van de Pyramide om deze te beklimmen. Dan kon hij genieten van het vuurwerk dat werd afgestoken in de omtrek. In 2006 is het monument gerestaureerd  maar daar zaten veel haken en ogen aan. Dan verzakte het weer dan ging het ergens anders weer mis. Maar zoals het er nu bij staat is het een zeer mooi monument, met naast het restaurant een bezoekerscentrum waar het verhaal verteld word over de Pyramide. Dat alles wordt gerund door vrijwilligers. Tot eind jaren 90 beheerde de familie het monument waar Hugo in zijn jonge jaren nog kaartjes voor verkocht. Landschap Erfgoed Utrecht heeft dit overgenomen en zodoende kon Hugo vanaf die tijd zich helemaal richten op zijn eigen bedrijf.

Hugo woont met plezier in Arnhem maar heeft veel interesse in het wel en wee van Woudenberg. Als er iets gerepareerd moet worden door een timmerman, loodgieter of hovenier, dan komen deze van het dorp, ook de middenstand telt mee. Eerst bij de lokale ondernemingen kijken, zei vader. Legio jongelui hebben in hun jonge jaren een vakantiebaantje gehad bij de Pyramide, sommige zijn er blijven hangen.  Het bedrijf moet het toch verdienen in zeven maanden in het jaar, dan blijven er 5 maanden over voor het opknappen van de gebouwen, speeltuin en wat al niet meer.

Maar dan komt in 2020/2021de periode met corona, en dan? Na de verplichte tijd van sluiting kwam er een periode van open mogen met de nodige regels. Daar spreekt Hugo zijn grote waardering uit voor de ondersteuning van de gemeente Woudenberg. Met name de afdeling veiligheid. In deze tijd kwamen er veel telefoontjes van vaste bezoekers om de mensen een hart onder de riem te steken. Dat was heel waardevol voor iedere werknemer, dat snapt u. Door de jaren heen ontvangen ze rond de kerst kaartjes met de beste wensen. En ook overlijdenskaartjes van verschillende families.

Jaren geleden kwam er regelmatig een dame met haar blinde hondje. Nadat haar hondje overleden was bracht zij een foto van het hondje. Het personeel deed de foto in een lijstje en zette deze in het restaurant. De keren dat de dame weer kwam werd de foto uit de kast gehaald en bij haar op het tafeltje gezet; konden ze nog even samen genieten.

Als er nu nieuwe werknemers komen krijgen ze intern een opleiding zodat ze overal ingezet kunnen worden. Zelf helpt Hugo mee en loopt regelmatig over het terrein om te kijken en te genieten. In de wintertijd zijn het restaurant en de speeltuin bij mooi weer open op zondag. Dit allemaal doet hij samen met Antwan van der Aa de bedrijfsleider en het overige personeel.

Inmiddels komt de Pyramide van Austerlitz ook voor in de canon van Nederland, met een link naar het restaurant en de speeltuin.
Vorig jaar had Hugo drie bekende Woudenbergers op bezoek te weten Burgemeester Magda Jansen met haar twee dochters. Zij kwamen een dag meelopen in dit unieke familie bedrijf.

Hugo hartelijk bedankt voor jouw verhaal en heb het goed en houdt het goed.

’t Schoonste landschap, ’t verst verschiet
Aanschouwd men op de Pyramied
Zoekt ge rust in bosch en dreven
Na vermoeid arbeidsleven,
Komt dan, kleinen, komt dan grooten
In het hotel van Kolfschoten